Μουσείο Μπανάκη, Photo as Performance, Athens Photo Festival 2015
"Αιώρηση στον οριζόντιο άξονα"
"Αιώρηση στον οριζόντιο άξονα"
Creating Commons• the case of Artemis Agrotera, Mets. Microgeographies του WorldWide Storefront (WWSf)NY,Athens
Rise
Το έργο διεξήχθη το 2014 στον αρχαιοελληνικό ναό της Αγροτέρας Αρτέμιδος στην Αθήνα υπό την αιγίδα του Creating Commons• the case of Artemis Agrotera, Mets. Microgeographies του WorldWide Storefront (WWSf)NY, Athens. O τίτλος του έργου είναι Rise.Το έργο είναι ακτιβιστικό- διαδραστικό με το κοινό και πραγματοποιείται την ημέρα του Μαραθωνίου. Το οικόπεδο που βρίσκεται ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος (οδός Αρδηττού απέναντι από τις στήλες του Ολυμπίου Διός) είναι σημείο σύγκρουσης ανάμεσα στους οικοπεδούχους (εφοπλιστές-πολιτικούς με σύμμαχο την αρχαιολογική υπηρεσία) και στους περίοικους. Ένα μεταλλικό παραπέτασμα στην περίμετρο του οικοπέδου υποβαθμίζει-κρύβει από τους Αθηναίους την ύπαρξη του ναού. Κατασκευάζοντας έναν γερανό, ανύψωνα τους θεατές-περαστικούς μέσα σε ένα μεταλλικό δίχτυ πάνω από το μεταλλικό παραπέτασμα. Οι θεατές –επιτελεστές αιωρούνταν ανάμεσα στον Παρθενώνα και στο πραγματικό επίπεδο του ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος. Οι επιτελεστές θεατές είχαν θέαση στον ναό.
Μηχανή π
Walk
Το έργο είναι μια επιτέλεση που έγινε στο BETON 7 στην Αθήνα στο πλαίσιο του V_IDEAS, ΕΠΙΤΕΛΕΣΕΙΣ. Τίτλος του έργου Walk. Το έργο πραγματεύεται τη λύση του κοινωνικοπολιτικού αδιεξόδου των ανθρώπων που βιώνουν την σκληρότητα της οικονομικής κρίσης. Ο επιτελεστής χαρακτηρισμένος από μια ολόσωμη άσπρη φόρμα εργασίας? Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας?....... κουβαλάει το σπίτι του-κελί του σαν τον Ιησού που κουβάλαγε τον σταυρό και το περιφέρει στον δρόμο με τελικό προορισμό ένα δέντρο όπου ανυψώνεται και αιωρείται…..
"Λευτεριά" ,"Photo as Performance" Athens Photo Festival 2013 , Τεχνόπολις ,Γκάζι Αθήνα
"Λευτεριά"
Η περφόρμανς επιτελέστηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ φωτογραφίας της Αθήνας, το 2013. Μια ομάδα επιτελεστών, αποτελούμενη από τρία κορίτσια ενδεδυμένα ,με τον χαρακτηριστικό τρόπο, τριών πολιτικών ιδεολογιών και ενός άντρα ενορχηστρωτή. Ο επιτελεστής οδηγούσε και έδινε οδηγίες στα κορίτσια που λειτουργούσαν ως ομάδα. Τα κορίτσια με την χαρακτηριστική ενδυμασία μοίραζαν αντίστοιχα στο κοινό του φεστιβάλ φυλλάδια, που πρότειναν την απελευθέρωση, τριών επίκαιρων πολιτικών προσώπων (Κώστας Σακκάς - Αναρχικός χώρος, Άκης Τσοχαντζόπουλος - κυβερνητικός χώρος, Νίκος Μιχαλιοιάκος - Ναζιστικός χώρος).
Οι αντιδράσεις του κοινού ήταν στατιστικά τέσσερις - το 20% αντιδρούσε, επιπλήτωντας, τους συμπεριβρισκόμενους γιατί δεν αντιδρούν - ένα άλλο 20% δεν είχε γνώση για τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και ρωτούσε τους επιτελεστές ποιοι είναι αυτοί που αναφέρονται στα φυλλάδια- το 59% δεν αντιδρούσε καν, απλά σοκαριζόταν και δεν πίστευε ότι γινόταν αυτή η δράση μπροστά στα μάτια του - τέλος το 1% αντέδρασε επιπλήτωντας τους επιτελεστές, ζητώντας εξηγήσεις .....
Η περφόρμανς επιτελέστηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ φωτογραφίας της Αθήνας, το 2013. Μια ομάδα επιτελεστών, αποτελούμενη από τρία κορίτσια ενδεδυμένα ,με τον χαρακτηριστικό τρόπο, τριών πολιτικών ιδεολογιών και ενός άντρα ενορχηστρωτή. Ο επιτελεστής οδηγούσε και έδινε οδηγίες στα κορίτσια που λειτουργούσαν ως ομάδα. Τα κορίτσια με την χαρακτηριστική ενδυμασία μοίραζαν αντίστοιχα στο κοινό του φεστιβάλ φυλλάδια, που πρότειναν την απελευθέρωση, τριών επίκαιρων πολιτικών προσώπων (Κώστας Σακκάς - Αναρχικός χώρος, Άκης Τσοχαντζόπουλος - κυβερνητικός χώρος, Νίκος Μιχαλιοιάκος - Ναζιστικός χώρος).
Οι αντιδράσεις του κοινού ήταν στατιστικά τέσσερις - το 20% αντιδρούσε, επιπλήτωντας, τους συμπεριβρισκόμενους γιατί δεν αντιδρούν - ένα άλλο 20% δεν είχε γνώση για τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και ρωτούσε τους επιτελεστές ποιοι είναι αυτοί που αναφέρονται στα φυλλάδια- το 59% δεν αντιδρούσε καν, απλά σοκαριζόταν και δεν πίστευε ότι γινόταν αυτή η δράση μπροστά στα μάτια του - τέλος το 1% αντέδρασε επιπλήτωντας τους επιτελεστές, ζητώντας εξηγήσεις .....
"come out" 2013 , Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα
«Έλα έξω»
Πρόκειται για μια performance που πραγματοποιήθηκε στην έκθεση του εργαστηρίου φωτογραφίας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών τον Ιούνιο του 2013. Δημιούργησα έναν ξεχωριστό χώρο μέσα στον ίδιο χώρο της έκθεσης, που επικοινωνούσε με τον υπόλοιπη αίθουσα και τους επισκέπτες της, μέσω δύο γυάλινων διαχωριστικών. Δύο performers προσκαλούσαν τους θεατές αναφωνώντας «έλα έξω», αμφισβητώντας με αυτόν τον τρόπο την «αυτονόητη» αντίληψη του κοινού, πως ο χώρος που βρίσκονταν ήταν ήδη το «έξω», ενώ ήταν σίγουροι πως οι performers ήταν κλεισμένοι «μέσα».
Οι θεατές, κατά την επικοινωνία τους με τους performers, άφηναν ίχνη στα γυάλινα διαχωριστικά βγαίνοντας έξω και έτσι από παρατηρητές γίνονταν και παρατηρούμενοι. Κάποιοι αντιδρούσαν με επιφυλακτικότητα, αλλά οι περισσότεροι προβληματίστηκαν για το που τελικά βρίσκονται: Μέσα ή έξω;
Αυτή η performance ήθελε να καταδείξει τα στεγανά κοινωνικοπολιτικά λογικά πλαίσια που “δημιουργούνται” και που ο κοινωνικός ιστός δεν μπορεί να αμφισβητήσει εύκολα. Πόσο μάλλον... να αντιδράσει.
Πρόκειται για μια performance που πραγματοποιήθηκε στην έκθεση του εργαστηρίου φωτογραφίας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών τον Ιούνιο του 2013. Δημιούργησα έναν ξεχωριστό χώρο μέσα στον ίδιο χώρο της έκθεσης, που επικοινωνούσε με τον υπόλοιπη αίθουσα και τους επισκέπτες της, μέσω δύο γυάλινων διαχωριστικών. Δύο performers προσκαλούσαν τους θεατές αναφωνώντας «έλα έξω», αμφισβητώντας με αυτόν τον τρόπο την «αυτονόητη» αντίληψη του κοινού, πως ο χώρος που βρίσκονταν ήταν ήδη το «έξω», ενώ ήταν σίγουροι πως οι performers ήταν κλεισμένοι «μέσα».
Οι θεατές, κατά την επικοινωνία τους με τους performers, άφηναν ίχνη στα γυάλινα διαχωριστικά βγαίνοντας έξω και έτσι από παρατηρητές γίνονταν και παρατηρούμενοι. Κάποιοι αντιδρούσαν με επιφυλακτικότητα, αλλά οι περισσότεροι προβληματίστηκαν για το που τελικά βρίσκονται: Μέσα ή έξω;
Αυτή η performance ήθελε να καταδείξει τα στεγανά κοινωνικοπολιτικά λογικά πλαίσια που “δημιουργούνται” και που ο κοινωνικός ιστός δεν μπορεί να αμφισβητήσει εύκολα. Πόσο μάλλον... να αντιδράσει.
"Photo as Performance" Athens Photo Festival 2012 , Τεχνόπολις ,Γκάζι Αθήνα
Ομαδικά έργα
"Photo as Performance" Athens Photo Festival , Τεχνόπολις ,Γκαζι ,Αθήνα
"Ασπαργορίτης"
Tο Athens Photo Festival φιλοξένησε την σειρά επιτελέσεων “Photography as Performance” από τις 19 μέχρι τις 28 Οκτωβρίου στοΤεχνόπολις, όπου οι εκθεσιακοί χώροι μετατράπηκαν σε μία πλατφόρμα ζωντανής δράσης. Την φετινή έκδοση έχει επιμεληθεί ο Δημοσθένης Αγραφιώτης σε συνεργασία με τον Αντρέα Πασιά, ως μία προσπάθεια σύζευξης της φωτογραφικής τέχνης με την τέχνη του performance. Όταν τα πλαίσια και οι ορισμοί ειδών τέχνης διασταυρωθούν, δημιουργείται μία υβριδική μορφή έκφρασης. Επομένως, οι τρόποι με τους οποίους το κοινό αντιμετωπίζει μία δισδιάστατη φωτογραφία επηρεάζονται δυναμικά από την διάσταση / επέμβαση της ζωντανής δράσης.
Το φεστιβάλ ξεκίνησε με την ομαδική performance “Εμπόδια” όπου όλοι οι καλλιτέχνες επιχείρησαν την τροποποίηση του εκθεσιακού χώρου μέσω της ζωντανής δράσης και την μεταβολή του τρόπου πρόσληψης των φωτογραφιών από το κοινό.
Το δεύτερο μέρος της σειράς δράσεων “Photography as Performance” ξεκίνησε με το ομαδικό performance “Ο Πρώτος Δείπνος” όπου το κοινό είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα συμπόσιο μεταξύ των συμμετεχόντων. Η προσφορά και η ανταλλαγή φαγητού αποτέλεσε ένα θέαμα προς παρατήρηση και καταγραφή μέσω του φωτογραφικού φακού.
Εμπνευσμένος από την νέα τροπή που παίρνει η μεσαία κοινωνική τάξη στην Ελλάδα, ο Νίκος Σταθόπουλος ως ένας σύγχρονος “Ασπραγορείτης” ήρθε σε επαφή με το κοινό μέσω ενός πάγκου δοσοληψίας πολύτιμων αντικειμένων.
ΑΣΠΡΑΓΟΡΙΤΗΣ
Όπως φαίνεται και από τις συνημμένες εικόνες υποδύθηκα έναν σύγχρονο υπάλληλο ενός γραφείου Αγοράς χρυσού και έκανα δοσοληψίεςπολύτιμών αντικειμένων με το κοινό του φεστιβάλ. Οι αντιδράσεις του κοινού ήταν αρκετά έντονες και σε πρώτο επίπεδο (άμεσο προς εμένα), αλλά και σε δεύτερο (παράπονα στους υπεύθυνους του φεστιβάλ στην ασφάλεια του Τεχνόπολις και στην αστυνομία) .Η άμεση προσωπική επαφή με το καινούριο γεωμετρικά αναπτυσσόμενο φαινόμενο του μαυραγορίτη ενοχλεί , όχι όμως όταν είναι απλά στο διπλανό στενό του σπιτιού μας.
Το φεστιβάλ ξεκίνησε με την ομαδική performance “Εμπόδια” όπου όλοι οι καλλιτέχνες επιχείρησαν την τροποποίηση του εκθεσιακού χώρου μέσω της ζωντανής δράσης και την μεταβολή του τρόπου πρόσληψης των φωτογραφιών από το κοινό.
Το δεύτερο μέρος της σειράς δράσεων “Photography as Performance” ξεκίνησε με το ομαδικό performance “Ο Πρώτος Δείπνος” όπου το κοινό είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα συμπόσιο μεταξύ των συμμετεχόντων. Η προσφορά και η ανταλλαγή φαγητού αποτέλεσε ένα θέαμα προς παρατήρηση και καταγραφή μέσω του φωτογραφικού φακού.
Εμπνευσμένος από την νέα τροπή που παίρνει η μεσαία κοινωνική τάξη στην Ελλάδα, ο Νίκος Σταθόπουλος ως ένας σύγχρονος “Ασπραγορείτης” ήρθε σε επαφή με το κοινό μέσω ενός πάγκου δοσοληψίας πολύτιμων αντικειμένων.
ΑΣΠΡΑΓΟΡΙΤΗΣ
Όπως φαίνεται και από τις συνημμένες εικόνες υποδύθηκα έναν σύγχρονο υπάλληλο ενός γραφείου Αγοράς χρυσού και έκανα δοσοληψίεςπολύτιμών αντικειμένων με το κοινό του φεστιβάλ. Οι αντιδράσεις του κοινού ήταν αρκετά έντονες και σε πρώτο επίπεδο (άμεσο προς εμένα), αλλά και σε δεύτερο (παράπονα στους υπεύθυνους του φεστιβάλ στην ασφάλεια του Τεχνόπολις και στην αστυνομία) .Η άμεση προσωπική επαφή με το καινούριο γεωμετρικά αναπτυσσόμενο φαινόμενο του μαυραγορίτη ενοχλεί , όχι όμως όταν είναι απλά στο διπλανό στενό του σπιτιού μας.